29 Mart 2009 Pazar

nil kıyısında

kendime buldum bi Garip Adam
üstüme gelme yine bozuk kafam
kaderim mi garip ama gercegim mi
ya da öyle garip degilde garibim mi
yok ama belli olmaz
kollarını sararsın sarılmaz
ona güven olmaz
seversin taparsın oralı olmaz
o hali inanılmaz
egersin bükersin kırılmaz
yok ona ulaşılmaz
şu alemde tek kalsam o benim olmaz
yok ama belli olmaz
kollarını sararsın sarılmaz
ona güven olmaz
seversin taparsın oralı olmaz
o hali inanılmaz
egersin bükersin kırılmaz
yok ona ulaşılmaz
şu alemde tek kalsam o benim olmaz

Ne Garip Adam
Ne Garip Adam
Ne Garip Adam
öpsem anlamam
tatsam anlamam
baksam anlamam…

Nil Karaibrahimgil'in son albümü Nil Kıyısında'yı dinledim. Yeniden Nil'i kendime inanılmaz yakın hissettim. Şansıma sanırım hep bunalıma girdiğim anlarda çıkardığı albümler ve sanki benim için yazdığını düşündüğüm şarkıları... Bu aralar kendimi sorgulayıp duruyorum acaba bende mi sadece bu sorun diye. Hayatımda hiç bir albümü ilk dinlediğimde beğenemiyorum. Sonradan alışıyorum, öyle sevebiliyorum. Sosyal çevrede de böyleyim sanırım insanları tanıyorum, uzun süre sevemiyorum, alışamıyorum sonrasında bırakamıyorum biraz yedeğe atıyorum özleyince tekrar ortaya çıkartıyorum. Müzik zevkim, ilişkilerimle bağlantılı sanırım...

Hiç yorum yok: