8 Nisan 2009 Çarşamba

olmasın varsın


Vizelerden yeni başlamış olmalarına rağmen bıkkınlık gelen, telefon sapıklarını 6 yıldır kullandığım numaramı kullandığım için çaresiz kabullendiğim, alkolde teselli bulduğum bu dönemde Bülent Ortaçgil ’in albümleri beni kendime getirdi. Huzuru buldum. Hüzünlenmemek, bir çok şeyi hatırlamamak görmezden gelmek için kendimi laptopun başında Bülent Ortaçgil dinlerken buluyorum. Zaten corel drawdan sonra photoshoptan da kalayazıyorum… Teknoloji engelliliğim bitmiyor. Eleştirel yaklaşımların yüzünden oluyor zaten ne oluyorsa… Şimdi de sözde oturdum kitle iletişim sosyolojisi çalışıyorum. Derse hiç gitmediğim için gül kokulu üst komşumuz aynı zamanda da sınıf arkadaşım olan şahane şahsiyetten aldığım fotokopilerden çalışırken birkaç kelimeyi yazım şekli çok hoşuma gitti.
Eylem: eğlem
Heterojen:heterajen
Emperyalist:emberyalist vb
Off dedim sadece üniversite öğrencisi olma sıfatını hak etmeyen komşumuza…
Ve dersi bırakıp oturdum laptopun başına Bülent Ortaçgil sayesinde huzur bulmak için…

Hiç yorum yok: